Toch nog een museum....

Steden kunnen een heel eigen karakter hebben! In Parijs worden 's morgens vaak de straten schoongespoeld en volgen de wagentjes die de goten schoonvegen. Hier in New Orleans zie je 's morgens in de straten veel witte laundrywagens die het wasgoed ophalen bij de hotels.  

Niet langzaam maar snel komt het leven hier weer op gang. De straten staan vroeg weer vol met bedrijfswagens die aan de slag gaan, mensen lopen naar het werk in bedrijfskleding en maatpakken thuislozen schuifelen weer voorbij.

Wij wandelen ook weer aan. We hoopten iets te zien van de begrafenis van Pete Fountain, een Amerikaanse Jazzmuzikant. Er is ons verteld dat dit een typische New Orleans begrafenis gaat worden.
Met veel Jazzmuziek op weg naar het kerkhof en vrolijke muziek erna. Maar helaas zien we er niets van. 

We maken met de Natchez Steamboat een rondvaart over de Mississippi.

 Behoorlijk toeristisch ja, maar wel  romantisch op zo'n radarboot, al is dit  ook met bijbehorend fotokiekje. Dat  kiekje kopen we niet trouwens!

 


'

 s Middags is het niet zo romantisch. We  gaan naar het Nationaal WWII Museum.  In heel de stad hangen grote billboards  van dit museum en de film Beyond all  boundaries van Tom Hanks die speciaal  daarvoor is  gemaakt. Het  heeft ons heel nieuwsgierig gemaakt. En we worden niet teleurgesteld! Het museum geeft een zeer goed beeld van de tweede wereldoorlog, nu vanuit Amerikaans perspectief verteld. De film is een 4D-film die je  de waanzin  van de oorlog laat meebeleven. Daar moet je wel even van bijkomen.  Maar daar is weinig tijd voor want inmiddels komt de regen buiten met bakken naar beneden. Straten veranderen in korte tijd in ondiepe maar  snel  stromende rivieren. We weten ondertussen hoe dit hier gaat.
 Het is de laatste avond van onze vakantie en die sluiten we meestal af door in een goed restaurant onze indrukken van de afgelopen weken met elkaar te delen. We hebben enorm veel te delen, maar dat doen we "onder vier  ogen". ;-)