It’s getting rougher….

Gisterochtend vanuit Natchez vertrokken naar onze volgende halte voor twee dagen:  Lafayette. De naam zegt het al, meer Frans, dus dieper Louisiana (LA) in…..op zoek naar de bayou’s.

Bij Natchez de Mississippi over en dan ben je meteen in LA. De rivier is een natuurlijke grens tussen veel staten maar dat is puur technisch. Belangen, soms gezamenlijke, hebben de rivier nooit als grens gezien, zo ook in LA.

De drive door LA naar Lafayette is redelijk saai. Weinig verandering, dus eentonig. De temperatuur is nog steeds aardig hoog en als je even een tussenstop maakt heb je meteen de neiging om in het eerste het beste water te springen, alleen…….of dit verstandig is in Crocodile Creek?

We rijden stug door en besluiten ook nog even te stoppen in Opelousas. Volgens de lokale uithangborden zowat de hoofdstad van het continent, maar in ieder geval de birthplace van “Zydeco music”.

We lopen er wat rond in het alleraardigste plaatselijke openluchtmuseumpje en besluiten toch maar door te rijden naar onze eindbestemming.

In Lafayette, Laffy, aangekomen, blijken we een hotelletje te hebben wat wat een paar kilometer van het centrum ligt. Na de spullen op de kamer te hebben gezet kijken we even op de tv naar  de plaatselijke weersverwachtigen. Voor de komende dagen zijn de vooruitzichten minder. Vanuit Mexico en de golf komen toch wat stormgebieden onze kant op en die brengen ook regen mee. Hmm…..toch maar een paraplu kopen?

Wat later rijden we het naar het centrum. Het ziet er heel aardig uit. Lafayette is geen grote stad maar heeft schijnbaar wel een scene die vooral bestaat uit arts en crafts en dat bevalt ons heel goed, zo weten we uit ervaring.

Na wat eerste verkenningen van het centrum en een paar heerlijke kopjes koffie. Besluiten we een restaurantje op te zoeken. Op advies kiezen we voor Don’s Seafood, for the best cajun food. We eten er goed, geen culinaire hoogstandjes maar het bevalt prima. We zijn moe en besluiten terug te rijden naar ons hotel.

 Wanneer we bij  het hotel  aankomen lijkt  het erop dat er  een politie  invasie heeft  plaatsgevonden. We tellen zo een, twee,  drie een stuk of 9 politiewagens en zien  een stuk of 10 agenten rondom het  hotel. Wow, wat is hier aan  de hand?

 Hoewel de agenten ons bezweren dat  alles onder controle is en het erop lijkt  dat ze op zoek zijn naar drugs omdat een hond wordt ingezet, vinden wij het maar niets. Ook op onze verdieping lopen agenten rond en het lijkt erop  dat dit geen echt rustige nacht gaat worden.

We hebben het er  samen even over en ons besluit staat vast: voor ons geen SWAT teams, no way. We nemen de telefoon en op advies van de agenten boeken we snel een ander hotel verderop. Pfff………

Intussen hebben we een heerlijk hotel gevonden en een goede nachtrust achter de rug. Het reisbureau heeft inmiddels onze klacht ontvangen en we laten het er niet bij zitten. Wij gaan intussen door met onze vakantie, we hebben  zo dadelijk een afspraak met Cajun Swamptours en gaan dadelijk een paar uurtjes de bayou in. En nee,….we nemen geen zwemkleding mee!